Φτάνοντας προς το τέλος της εγκυμοσύνης, θα μπεις στο τελικό και πιο κρίσιμο στάδιο του τοκετού. Ο φυσιολογικός τοκετός είναι η επιθυμητή επιλογή και ο αρχικός στόχος κάθε γυναίκας. Φυσικά η φυσιολογική γέννα προϋποθέτει να πληρούνται όλες οι προφυλάξεις ασφάλειας για την μητέρα και το παιδί και να μην υπάρχει ρίσκο ενδεχόμενου κινδύνου.

Τα οφέλη της φυσιολογικής γέννας χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Από τη μία μεριά, έχουμε τα οφέλη για τη μητέρα και, από την άλλη πλευρά, υπάρχουν τα πλεονεκτήματα για το νεογνό.

• Έκκριση των απαραίτητων ορμονών, όπως η προλακτίνη, οι ενδορφίνες και η ωκυτοκίνη, οι οποίες καθορίζουν τη διαστολή του τραχήλου  και την έξοδο του νεογνού, που πρόκειται να αποτελέσουν την αφετηρία για το “δέσιμο” της μαμάς με το μωρό της. 
• Ελαχιστοποίηση κινδύνου τραυματισμού και διατήρησης ενός ακέραιου περινέου, καθώς και αποφυγή επισιοτομίας, εφόσον τηρηθούν όλα τα φυσιολογικά στάδια του τοκετού.  
• Αυξημένη αυτοπεποίθηση αναφορικά με το νέο αυτό κεφάλαιο και τον καινούριο της ρόλο, όπως επιβεβαιώνουν σχετικές μελέτες.   
• Γρήγορη ανάνηψη και αποφυγή του χειρουργείου της καισαρικής τομής, η οποία είναι μεν μια πολύ συνηθισμένη και ασφαλής διαδικασία, αλλά δεν παύει να είναι μια χειρουργική επέμβαση η οποία, αναπόφευκτα, απαιτεί κάποιον χρόνο αποκατάστασης, χρόνο που η νέα μαμά σίγουρα θα θέλει να είναι πλήρως λειτουργική για τον νέο της ρόλο.
• Διευκόλυνση της διαδικασίας της γαλουχίας, η οποία επιτυγχάνεται χάρη στα πολύ υψηλά ποσοστά συγκέντρωσης της ωκυτοκίνης στο αίμα την πρώτη ώρα μετά τη γέννηση.  

• Καλύτερη προετοιμασία για τη ζωή του έξω από τη μήτρα, καθώς η έξοδός του έρχεται απολύτως φυσικά, με την παραγωγή ουσιών οι οποίες μπλοκάρουν την προγεστερόνη και άλλες ορμόνες της κύησης και ταυτόχρονα θέτουν σε κίνηση τη διαδικασία για την παραγωγή των ορμονών που προκαλούν τις ωδίνες, τις προσταγλανδίνες.  
• Καλύτερη λειτουργία του αναπνευστικού συστήματος και δυνατότερο ανοσοποιητικό, λόγω του περάσματός του από τη μικροβιακή χλωρίδα του κόλπου.
• Μπορεί να θηλάσει αμέσως, γεγονός που συμβάλλει στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού του συστήματος καθώς το νεογνό έρχεται σε επαφή με τα βακτήρια που βρίσκονται στο δέρμα της μητέρας.

Η φυσιολογική γέννα μετά από καισαρική τομή είναι γνωστή και με τα αρχικά V.B.A.C., δηλαδή Vaginal Birth After Cesarean, και, όπως και οποιοσδήποτε πρώτος κολπικός τοκετός, παρουσιάζει τα μοναδικά οφέλη που αναφέρθηκαν προηγουμένως, τόσο για τη γυναίκα όσο και για το νεογνό. Μπορείς να επιλέξεις τον φυσιολογικό τοκετό, αποφεύγοντας ένα επιπλέον χειρουργείο, ακόμα και αν η προηγούμενή σου γέννα έγινε με καισαρική τομή, εφόσον δεν συντρέχουν λόγοι που να τον απαγορεύουν. Ο μαιευτήρας γυναικολόγος σου θα σου μιλήσει διεξοδικά για τις επιλογές σου, βάσει της δικής και μόνο περίπτωσης και ιστορικού, ώστε η γέννα να είναι επιτυχημένη από κάθε άποψη. 

Τις τελευταίες εβδομάδες της εγκυμοσύνης, ολοκληρώνονται και οι τελευταίες ενέργειες ωρίμανσης των ιστών του εμβρύου. Σε αυτό το τελικό στάδιο, αλλάζει πολύ συχνά θέση, ενώ μέχρι και την 36^η εβδομάδα καθορίζει τη θέση του.

Δηλαδή εάν θα βρίσκεται με το κεφάλι προς τα κάτω ή σε ισχιακή προβολή, με το κεφάλι προς τα πάνω ή σε εγκάρσιο ή λοξό σχηματισμό. Στις περισσότερες περιπτώσεις πάντως, τα έμβρυα επιλέγουν να παραμείνουν με το κεφάλι τους χαμηλά, πλησιάζοντας τη λεκάνη της μέλλουσας μητέρας.

Για να θεωρηθεί φυσιολογικός ένας τοκετός πρέπει να συμβεί μεταξύ της 37ης και 42ης εβδομάδας της εγκυμοσύνης. Στην περίπτωση που η διαδικασία του ξεκινήσει πριν από την 37η εβδομάδα πρόκειται για πρόωρο τοκετό, κάτι που, με τα μέχρι τώρα δεδομένα, συμβαίνει για 1 στα 10 βρέφη. 

Για το μεγαλύτερο ποσοστό των πρόωρων τοκετών δεν είναι απολύτως ξεκάθαρος ο λόγος που αυτοί συμβαίνουν. Για την ακρίβεια, δεν πρόκειται τόσο για έναν και μόνο λόγο αλλά περισσότερο για έναν συνδυασμό από παράγοντες και αίτια, τα οποία ενδέχεται να προκαλέσουν αλλαγές στον τράχηλο της μήτρας και να επισπεύσουν τη διαδικασία. 

Παρακάτω σημειώνονται ενδεικτικά κάποιοι από τους παράγοντες αυτούς, οι οποίοι ανά περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν πρόωρο τοκετό:

• κοντός τράχηλος

• σπάσιμο των νερών- ρηξη των εμβρυικων υμένων  νωρίτερα του αναμενόμενου

• ιστορικό πρόωρου τοκετού

• κάποια ανωμαλία στο σχήμα που έχει η μήτρα

• πολυάμνιο, δηλαδή ύπαρξη περισσότερου αμνιακού υγρού γύρω από το μωρό

• κύηση μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης

• πολύδυμη κύηση

• διάφορες διαταραχές γονιμότητας

• ιστορικό αποβολής μετά τη 14η εβδομάδα της κύησης 

• προηγούμενη κύηση σε λιγότερο από 6 μήνες

• κάπνισμα

Από τη στιγμή που μια γυναίκα μπαίνει στον μήνα της, οποιαδήποτε μέρα από εκεί και μετά είναι υποψήφια για την έναρξη του τοκετού. Τα συμπτώματα έναρξης του τοκετού είναι ξεκάθαρα και εφόσον είναι σωστά ενημερωμένη από τον γιατρό της, δεν υπάρχει περίπτωση να μπερδέψει τις ενδείξεις για κάτι διαφορετικό.

Υπάρχουν 4 χαρακτηριστικά σημάδια που όταν εμφανιστούν, είναι η ώρα για το μαιευτήριο. Αυτά είναι :

Όταν εμφανιστεί οποιοδήποτε από αυτά τα σημάδια, είναι σημαντικό να παραμείνεις ψύχραιμη και να μην πανικοβληθείς. Ετοιμάζεσαι να ξεκινήσεις το πιο όμορφο ταξίδι της ζωής σου.

Είναι απαραίτητο σε αυτό το σημείο, να ενημερώσεις αμέσως τον γιατρό σου και να μεταβείς στο μαιευτήριο.

Σε γενικές γραμμές, ένας φυσιολογικός τοκετός έχει 3 στάδια. Τα στάδια του φυσιολογικού τοκετού είναι τα εξής :

Σε αυτό το στάδιο, διαστέλλεται εντελώς ο τράχηλος της μήτρας για να καταφέρει να περάσει το κεφάλι του μωρού. Η διαστολή πραγματοποιείται σε ολοκληρωτικό σημείο, όταν φτάσει τα 10 εκατοστά η διαστολή του τράχηλου της μήτρας.

Ένας τοκετός θεωρείται ‘ενεργός’ όταν ο τράχηλος έχει διασταλεί τουλάχιστον 3 εκατοστά. Ο χρόνος που απαιτείται σε γενικές γραμμές από την έναρξη του τοκετού μέχρι την πλήρη διαστολή του τραχήλου είναι μεταξύ 6 – 12 ωρών.

Προς το τέλος του πρώτου σταδίου, η έγκυος νιώθει την ανάγκη να αρχίσει να σπρώχνει κάθε φορά που υπάρχει σύσπαση, είναι όμως προτιμότερο να αρχίσει να σπρώχνει μόλις έχει πραγματοποιηθεί πλήρης διαστολή.

Στο στάδιο αυτό είναι απαραίτητο να ακολουθήσεις κατά γράμμα τις οδηγίες του γιατρού και της μαίας. Το στάδιο αυτό είναι μια φυσική αλληλουχία, που καθοδηγεί το ίδιο το σώμα. Αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για να αρχίσεις να σπρώχνεις σε κάθε σύσπαση. Η όλη διαδικασία μπορεί να διαρκέσει μέχρι και 1 ώρα.

Σιγά σιγά το κεφάλι του μωρού αρχίζει να φτάνει στο άνοιγμα του κόλπου. Μόλις αρχίσει να φαίνεται, καλό είναι να σπρώχνεις πιο αργά και όχι με μεγάλη δύναμη, ώστε να έχουν τον απαραίτητο χρόνο οι μύες να τεντώσουν, χωρίς να τραυματιστούν.

Με ένα τελικό σπρώξιμο, το μωρό σου θα έρθει επιτέλους στον κόσμο και θα το κρατήσεις στα χέρια σου απευθείας. Ακολουθεί το κόψιμο του ομφάλιου λώρου και ο καθαρισμός του μωρού από τα υγρά και το αίμα, καθώς και το τύλιγμα του με μια ειδική κουβέρτα για να μην κρυώσει.

Αμέσως μετά την γέννηση του μωρού σου, ακολουθούν οι τελικές συσπάσεις, που οδηγούν τον πλακούντα προς τα έξω. Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό και δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

Αυτό το τελικό στάδιο μπορεί να διαρκέσει από 20 λεπτά μέχρι και 1 ώρα. Στην περίπτωση αυτή βέβαια, για να επιταχυνθεί η διαδικασία, ο γιατρός χορηγεί ενέσιμη ωκυτοκίνη.

Η ωκυτοκίνη δεν είναι τίποτα άλλο από μια ορμόνη, που επισπεύδει τις συσπάσεις και είναι γνωστή ως ‘η ορμόνη της αγάπης’.

Δεν υπάρχει συγκεκριμένος κανόνας για την διάρκεια του φυσιολογικού τοκετού. Ο χρόνος εξαρτάται από πολλούς διαφορετικούς παράγοντες, όπως :

Λαμβάνοντας υπόψιν μας ότι ο τοκετός είναι μια επώδυνη διαδικασία, υπάρχουν συγκεκριμένοι τρόποι, που μπορούν να ανακουφίσουν τη μέλλουσα μητέρα, από τον πόνο. Παρακάτω, μπορείτε να διαβάσετε τους πιο συχνούς τρόπους με τους οποίους αντιμετωπίζεται ο πόνος κατά τον τοκετό:

• Ασκήσεις αναπνοής και χαλάρωσης

• Μασάζ
• Μάσκα οξυγόνου και αζωτούχου οξειδίου
• Μηχάνημα διέγερσης ΤΕΝΣ
• Παυσίπονες ενέσεις
• Επισκληρίδιος αναισθησία
• Ψυχραιμία, αυτοέλεγχος και όχι πανικός
• Ψυχολογική υποστήριξη από τον σύζυγο ή σύντροφο

Ο γιατρός εξυπηρετεί όλη την Αθήνα στα ιατρεία του στους Αμπελόκηπους και τις Αχαρνές. Καθημερινά δέχεται γυναίκες από όλη την Αττική από περιοχές όπως Ίλιον, Πετρούπολη, Πεύκη, Νέο Ηράκλειο, Καματερό, Φιλαδέλφεια , Άγιοι Ανάργυροι, Αχαρναί και Βριλήσσια. Βασικό μέλημα του Ελευθέριου Αναστασάκη είναι η ελαχιστοποίηση των επεμβατικών μεθόδων.